Pamięć o Jadwidze Stańczakowej, niezwykłej kobiecie przywrócił film "Parę osób, mały czas" w reżyserii Andrzeja Barańskiego, książka Justyny Sobolewskiej "Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej" czy "Poezje i prozinki" autorstwa samej Jadwigi Stańczakowej.
>>> Posłuchaj audycji "Rozmowy na lato"
Jadwiga Stańczakowa - jedna z prekursorek pisania o niepełnosprawności
Jadwiga Stańczakowa była prozaiczką i poetką, określaną jako "ociemniała". Urodziła się w Warszawie, gdzie przeżyła okupację. Udało się jej wydostać z getta wraz z rodzicami. Po wojnie pracowała jako dziennikarka w "Głosie Ludu" oraz "Dzienniku Bałtyckim". W 1948 roku całkowicie straciła wzrok. Została redaktor naczelną czasopisma "Pochodnia".
Jej twórczość literacka zaczęła się od cyklu felietonów radiowych. Wydała także zbiory krótkich opowiadań – "Ślepak", "Przejścia" czy "Boicie się czarnego ptaka". Przyjaźniła się z Mironem Białoszewskim. Była sekretarką poety. Wspólnie napisali "Dziennik we dwoje". Do opublikowanych tomików wierszy jej autorstwa należą m.in. "Niewidoma" (1979), "Magia niewidzenia" (1984), "Depresje i wróżby" (1984), "Na żywo" (1987), "Ziemia-kosmos" (1990), "Refugium" (1991) czy "Japońska wiśnia" (1992).
Pamięć o Jadwidze Stańczakowej
Niedawno w Mazowieckim Instytucie Kultury premierę swoją miał monogram "Jadwiga" Piotra Rowickiego w reż. Anny Gryszkówny i wykonaniu Agnieszki Przepiórskiej. Twórczynie przedstawienia tandem reżyserko- aktorski Anną Gryszkówna i Agnieszka Przepiórska były bohaterkami rozmów na lato. Usłyszyeliśmy też głos bohaterki audycji z rodzinnego archiwum Justyny Sobolewskiej.
