Stanisław Moniuszko miał "muzyczny ogień" >>>
Poprawnie odpowiedzieli na wszystki pytania i przygotowali dla Kompozytora ciekawą propozycję wycieczek odkrywczo/poznawczo/rozrywkowych.
Magda M. - Co pokazałabym Moniuszce dzisiaj? Dokąd bym go zabrała? Okoliczności, myśli i i nastroje wywołane klimatem majówkowych świąt rozgrzały mój - na co dzień tak nie manifestowany - patriotyzm – zwłaszcza ten lokalny. Dlatego sądzę, że wcale nie musiałabym opuszczać granic naszego kraju, by ukazać wielkiemu artyście współczesny świat, który mimo, że czasowo odległy, to jednak dający wpisać się w jego pasje, upodobania, potrzeby i marzenia. Plan wygląda tak: - młody Staszek M. nie cieszył się dobrym zdrowiem i większość czasu spędzał w domu (nawet w domu pobierał naukę) – nie mógł zatem poznać uroków lubianej przez niego stlicy. Dlatego pierwszy punkt to niejeden spacer uliczkami Warszawy; spotkanie zarówno z jej zabytkową częścią, jak i rejonami, które nadają jej nowoczesny charakter i swoją nieoczywistą formą mogą stać się wyjątkową inspiracją - skoro mowa o inspiracji – z listów pana Kompozytora wiadomo, że lubił wizyty w warszawskich salonach sklepowych, najczęściej tylko oglądając ich przepych i opisując swoje wrażenia żonie; wizyta w nowoczesnym ‘salonie’ handlowym może być miłym akcentem a i może przyczynkiem do stworzenia kolejnego dzieła o zmysłowej (halka) czy barwnej (żółta szlafmyca) części garderoby; - sam Pan Moniuszko nie uczęszczał do szkoły, a do tego dane mu było wychowywać 10 dzieci – nie lada atrakcją może być miejsce, które łączy naukę z zabawą we współczesnej formie czyli … Centrum Nauki Kopernik - Wiadomo że Stanisław Moniuszko był wielkim fanem innego Wielkiego – Chopina. Nie było dane się Panom spotkać – z przyjemnością zaprosiłabym go na jedyny w swoim rodzaju festiwal „Chopin i jego Europa” -ale nie na występ „z pompą” w równie wielkiej Sali koncertowej, ale na jakiś z licznych happeningów czy np koncertów jazzowych. - nie zapominajmy też o Moniuszce-wielbicielu teatru oraz admiratorze twórczości A. Fredry – koniecznie trzeba by i tę stronę współczesnej stolicy mu pokazać. Tu od razu nasuwa się pomysł zaproszenie na pokaz niezwykle nowoczesnej w formie "Fredriany", gdzie (z rozbawieniem, a może łezką w oku) Pan Moniuszko zobaczyłby, jak ‘pysznie’ smakuje dzieło, w którym on wraz z Panem Aleksandrem stanowią harmonijne połączenie. - wiem, że przedłużam – przepraszam – ale taka okazja się nie powtórzy, więc kolejny wieczór to wizyta w miejscu, które w tym roku też obchodzi swój jubileusz – w teatrze Roma – by pośmiać się i zobyć nowe doświadczenia w trakcie oglądania jednego z musicali – nowoczesnej formy operetki (jak mawiał mój pan od muzyki) – musiałby zobaczyć spadający ogromny żyrandol w "Upiorze w Operze" Ktoś powie, że warto gościa nakarmić i to menu na miarę XXI wieku – zapewne… ale ja zaproponowałabym podróż w moje rodzinne strony i poczęstowała kołdunami litewskimi i sałatką śledziową z kresów mojej babci – to ukłon w stronę lat spędzonych przez muzyka w Wilnie. A jak uda mi się wyrwać Pana Moniuszkę z rąk babci - oprowadzę go po jedynej takiej wyspie w środku miasta – Wenecji Bydgoskiej, otoczonej wodami Brdy Wyspie Młyńskiej, która na ten rok stała się Wyspą Moniuszki… Zapewne Moniuszko romantyk doceni jej urok o zachodzie słońca – zwłaszcza, że pięknie z niej widać nowoczesną architektoniczną perełkę – budynek Opery Bydgoskiej
Natalia - Stanisław Moniuszko urodził się – tak jak ja – 5 maja. Na pewno tego dnia rodzą się osoby, u których muzyka głęboko w serce wnika. Pojeździłabym z panem Stanisławem po świecie, by zobaczył różnorodność gatunków muzycznych. Zaczęlibyśmy od Wiednia i od koncertów w tamtejszej Filharmonii. Przyjeżdża tu wiele osób, a pominąć uroku utworów Straussa nie sposób. Potem odwiedzilibyśmy królestwo jazzu Nowy Orlean. Tam ręce same rwą się do grania, a nogi do tańczenia. Atmosfera tego miasta sprawia, że każdy tu część serca zostawia. Panie Stanisławie! Czas na pop i rock – one królują przez cały rok. Dla poznania tych dwóch gatunków zwiedzilibyśmy Liverpool Beatlesów, Graceland Elvisa Presleya, a także Neverland Michaela Jacksona. Nie sposób ominąć Kubę w naszej podróży. Ona w muzyce jest wyjątkowa. W niej cały urok muzyki się schowała. A w Polsce? Zabrałabym Stanisława Moniuszkę na koncert muzyki organowej w Gdańsku Oliwie. Na koncert rapera Wojtka Sokoła. Na koncert Metalliki w sierpniu na Stadionie Narodowym w Warszawie. Tym samym udowodniłabym, że muzyka – bez względu na jej rodzaj – łączy ludzi. A ludzie tacy jak my – panie Stanisławie – powinni poznać wszystkie gatunki muzyki, bo to wpływa na naszą inteligencję, na twórczość, na życie.
Magda G. - Na pewno zabrałabym go do kina, żeby pokazać mu film sci-fi w 3D. Myślę, że taka dla niego nowość, by mu się spodobała, bo to jest widoczny skok w przyszłość. Na taką rozrywkę na pewno chodzą aktualni kompozytorzy, w końcu nie samą operą człowiek żyje.
***
Stanisław Moniuszko, XIX-wieczny kompozytor, dyrygent i pedagog, to autor ponad 268 pieśni, a także wielu oper, operetek, czy baletów. Tworzył muzykę nacechowaną narodowo, wplatając w swoje kompozycje wyraziste elementy folkloru polskiego.
Quiz dotyczący wiedzy o życiu i twórczości Stanisława Moniuszki zakończył się 5 maja.
kd/kul
