Wierszynę w obwodzie irkuckim założyli w 1910 roku polscy osadnicy, którzy przyjechali na Syberię z Małopolski i Zagłębia Dąbrowskiego. W okresie carskim i w pierwszych latach Związku Radzieckiego, w miejscowej szkole uczono języka polskiego, ale jak wspominają mieszkańcy Wierszyny - „lokalni urzędnicy nakazywali preferowanie rosyjskiego”. Później sowieckie władze zakazały nauki polskiego.
Dopiero w 1989 roku, z inicjatywy pochodzących z Wierszyny nauczycieli oraz miejscowego urzędnika Lwa Mantykowa do programu miejscowej szkoły oficjalnie wpisano nasz język ojczysty. - Pomogła w tym gorbaczowowska odwilż. Były nauczane w naszym rejonie języki: buriacki i tatarski, a dlaczego nie mielibyśmy nauczać języka polskiego? - wspomina Lew Mantykow.
Dziś języka polskiego uczą się dzieci w szkole w Wierszynie oraz w pobliskim Dundajua, w okresie wakacyjnym pomagają nauczycielom wolontariusze przyjeżdżający z Polski.
IAR/dad