Jerzy Pilch: w dzieciństwie marzyłem, że jestem sam w sklepie

- Te wyobrażenia dotyczyły głównego sklepu towarowego w Wiśle. Były tam stoiska, po których mógłbym buszować przez kilka dni. Łącznie z tym, że było tam też chyba stoisko zabawkowe, a jak nie, to zabawki z czymś tam jeszcze, powiedzmy że z zeszytami i gitarami. Pisząc "Żywego ducha" ani razu jednak o tym nie pomyślałem - mówił w Dwójce pisarz.

Jerzy Pilch

Foto: Jacek Turczyk/PAP

Marcin Wicha: w każdym mieszkaniu są słoje i warstwy geologiczne

W ostatnich latach, naznaczonych walką z chorobą Parkinsona, Jerzy Pilch opublikował jedynie dwie niewielkie powieści: "Zuza albo czas oddalenia" oraz "Portret małej wenecjanki". Można powiedzieć więc, że "Żywego ducha" to powrót pisarza do większych form. Na ogół świat w jego powieściach - jak zauważył prowadzący audycję Andrzej Franaszek - był bardzo gęsty, pełen bohaterów. Skąd zatem pomysł na książkę o ostatnim człowieku na Ziemi?

- Wzięło się to wprost z literatury, mianowiecie z książki Guido Morselliego "Wydarzenie". To nie była jakaś lektura wstrząsająca, która by mnie zwaliła z nóg, która by towarzyszyła moim myślom. Ale była ona jednak uporczywa i może nie do końca uświadamiając sobie, co z tym zrobię, wiedziałem, że coś z tym zrobię. A możliwości czysto rzemieślnicze są tutaj bardzo ograniczone. W tego typu fabule musi być jeden bohater, bo wprowadzenie jakiejkolwiek postaci, z którą on nawiązuje kontakt, kompletnie zmienia mechanikę utworu, bo wtedy nie piszesz Morselliego tylko Robinsona Crusoe - tłumaczył gość Dwójki.

Ile czasu spędza na czytaniu książek Jerzy Pilch? Czy z wiekiem zmienił się jego sposób lektury? Jak znosi słabsze zainteresowanie jego twórczością i to, że przestał być jedną z pierwszoplanowych postaci życia literackiego w Polsce? O tym w nagraniu audycji.

***

Tytuł audycji: Dwukropek

Prowadził: Andrzej Franaszek

Gość: Jerzy Pilch (pisarz)

Data emisji: 24.08.2018

Godzina emisji: 18.00

pg/bch