Socrealizm - artystyczna wersja stalinizmu
Zorganizowany w stolicy w 1955 roku V Festiwal Młodzieży był jedną z pierwszych oznak nadchodzącej odwilży. Znów mogły powstawać artystyczne grupy, odradzały się galerie, powstawały kabarety, kwitło czasopiśmiennictwo artystyczne. Artyści zmęczeni socrealizmem poszukiwali nowych form wypowiedzi.
- Główne zawołanie odwilży postępującej w sztuce od 1955 roku to nowoczesność. Chcemy być nowocześni, chcemy zrzucić z siebie skorupę socrealistycznej, realistycznej formy. Te pierwsze lata: 1956-58 cechuje niezwykła zupełnie dynamika życia artystycznego. Nie tylko zresztą w dziedzinie sztuki, ale również architektury czy filmu. To wtedy powstał przecież "Kanał" Wajdy - tłumaczyła prof. Maria Poprzęcka.
Jak wyglądało to szukanie nowoczesnej formy w realiach państwa socjalistycznego? Dlaczego wystawa "Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi" zorganizowana w 1955 roku w warszawskim Arsenale stała się jednym z najważniejszych punktów zwrotnych w historii polskiej sztuki powojennnej? Co uważa się za wydarzenie zamykające okres odwilży? O tym w nagraniu audycji.
***
Tytuł audycji: Galeria wyobraźni
Prowadziła: prof. Maria Poprzęcka
Data emisji: 23.09.2018
Godzina emisji: 11.00
pg/ml
