W twórczości Józefa Mehoffera główne miejsce zajmują witraże i polichromie ścienne. Wykonał między innymi 13 witraży w katedrze we Fryburgu w Szwajcarii - to one zapewniły mu międzynarodową sławę. Witraże dla katedry wawelskiej oraz polichromię skarbca na Wawelu wykonywał wraz ze Stanisławem Wyspiańskim.
Polichromie jego autorstwa można oglądać również w kościele w Turku:
Malował też pejzaże, widoki wnętrz i portrety. Stworzył 9 cykli tematycznych poświęconych tańcowi. Uprawiał również grafikę artystyczną i użytkową, a także projektował meble i dekoracje teatralne.
Tworzył różnego rodzaju grafiki książkowe - projekty: okładek, kart tytułowych, ornamentów, ekslibrisów, a także afisze, znaki towarowe i banknoty. Cechy charakterystyczne stylu Józefa Mehoffera to dekoracyjność linii i koloru, soczyste barwy, zamiłowanie do złoceń i ornamentów oraz wprowadzanie motywów ludowych, alegorycznych i symbolicznych. Był uznawany za mistrza secesyjnej dekoracyjności.
Józef Mehoffer urodził się 19 marca 1869 roku w Ropczycach koło Lwowa. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, między innymi u Jana Matejki, a następnie w Akademii Wiedeńskiej oraz na uczelniach Paryża. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał z rodziną do Lwowa, skąd został wywieziony przez hitlerowców do obozu. Zwolniono go dzięki dyplomatycznej interwencji Watykanu i rządu włoskiego. Do Krakowa powrócił w 1940 roku. Swe prace Mehoffer prezentował na wystawach krajowych i międzynarodowych, między innymi w Wiedniu, Berlinie, Paryżu, Monachium, Dreźnie, Rzymie, Londynie, Helsinkach i Los Angeles. Był członkiem-założycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Należał do wiedeńskiego ugrupowania Hagenbund, paryskiego Société Nationale des Beaux-Arts i Królewskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Brukseli. Został uhonorowany między innymi Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury w 1935 roku i Złotym Medalem na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku. Józef Mehoffer jest autorem "Dzienników", w których zawarł swoją biografię, i "Uwag o sztuce i jej stosunku do natury" z 1897 roku, gdzie znalazły się jego przemyślenia artystyczne. Zmarł 8 lipca 1946 roku w Wadowicach. W jego domu w Krakowie przy ulicy Krupniczej 26 powstało muzeum poświęcone artyście.
