Tematem "Rozmów po zmroku" był Józef Piłsudski jako bohater nie tyle historyczny, co literacki. Inspirował Józefa Czechowicza, Kazimierza Wierzyńskiego czy Juliana Tuwima, a w poezji polskiej postać Marszałka rysowano na wiele sposobów, choć głównym była metafora: wolna polska, czyli – Piłsudski.
- Na początku dwudziestolecia ciągle jeszcze pokutowało pojęcie o poecie jako kimś stworzonym do wyższych celów, skupionym na sztuce, członku bohemy. Prawda natomiast jest taka, że polscy pisarze tamtych lat, tacy jak Bruno Jasieński, Władysław Reymont, Józef Obodowski czy Józef Czechowicz, byli bardzo zaangażowani politycznie i społecznie. Polityczność literatury należała do codzienności – tłumaczył dr Jarosław Cymerman.
Kanoniczne i najbardziej znaczące dla ówczesnego literackiego wizerunku Piłsudskiego są dzieła Juliusza Kaden-Bandrowskiego, kronikarza życia Piłsudskiego. – To on stworzył zbiorowy mit piłsudczyków i mit Piłsudskiego, jeden z najważniejszych mitów Niepodległej Polski. W powieści "Proch" wykreował Piłsudskiego jako człowieka wybitnego, patrioty, wodza i jako rzecznika polskości. Podkreślał też związki walki niepodległościowej z romantyzmem, wzmocnionej poezją Słowackiego i Mickiewicza – mówiła prof. Maria Jolanta Olszewska.
Jak jeszcze poeci patrzyli na Marszałka? Co pisali o obrazie wojny, o walce o niepodległość, o micie rycerzy Niepodległej i Józefa Piłsudskiego? O tym w nagraniu audycji.
***
Tytuł audycji: Rozmowy po zmroku
Prowadziła: Małgorzata Szymankiewicz
Goście: prof. Maria Jolanta Olszewska, dr Jarosław Cymerman
Data emisji: 8.11.2018
Godzina emisji: 22.00
mko/at
