Maciej Drygas "Pociągi". Refleksyjna podróż przez XX wiek

"Pociągi" to pełnometrażowy dokument Macieja Drygasa, stworzony wyłącznie z archiwalnych materiałów filmowych. Pozbawiony jest słów, za to pełen obrazów, w których piękno miesza się z goryczą, a zachwyt przemieszczania staje się przekleństwem. Obrazowi towarzyszy wyrafinowana scenografia dźwiękowa z muzyką Pawła Szymańskiego w tle.

"Pociągi" Macieja Drygasa to pełnometrażowy film dokumentalny, który powstał z materiałów archiwalnych. Zdj. ilustracyjne

Foto: Shutterstock/Phillip Minnis

Obraz "Pociągi" Macieja Drygasa został wybrany najlepszym filmem dokumentalnym podczas Amsterdamskiego Festiwalu Filmów Dokumentalnych IDFA, największego festiwalu kina dokumentalnego na świecie.

Posłuchaj

18:33 W2 Drygas 2024_11_29-17-10-29.mp3 Maciej Drygas o filmie "Pociągi" (Wybieram Dwójkę)

 

O pociągach i o ludziach

Z archiwalnych fragmentów, dokumentujących podróże pociągami, reżyser stworzył opowieść o XX wieku i losach minionego stulecia. 

- Tak naprawdę nie jest to film o historii wagonów, lokomotyw i pociągów. Na poziomie metaforycznym jest to film o nas. Tak też to zostało odczytane na festiwalu w Amsterdamie, że jest to również podróż przez życie. Te pociągi unosiły się znaczeniowo na wyższe piętra. To jest chyba najsmutniejsze w tym całym bardzo smutnym filmie, że on jest bardzo współczesny. Nasuwa się pewne pytanie: po jakich torach pojedziemy dalej? - zwrócił uwagę Maciej Drygas.

Czytaj też:

• Archiwum Drygasa. Emocje i wzruszenie na skrawkach tasiemek
• Parowóz, pociąg, lokomotywa, rewolucja. Jak kolej odmieniła świat

Refleksyjna podróż przez XX wiek

Wynalezieniu lokomotywy towarzyszyła euforia. Jednak niedługo potem tę radość zgasił wybuch wojny. Wojna i towarzyszące jej dramatyczne wydarzenia są w tym filmie czymś w rodzaju powtarzającego się refrenu.

- Jest to opowieść o tym, że nie uczymy się na własnych błędach. Cyklicznie je powtarzamy i one są identyczne. Tworząc strukturę dramaturgiczną tego filmu szedłem z pewnym szacunkiem za jakąś prawdą czasu. Bo rzeczywiście, kiedy zostały zbudowane pierwsze pociągi, to była jakaś niebywała radość, że można się przemieszczać, że jest jakaś przygoda, jakaś zupełnie nowa wartość w życiu ludzi. Bardzo szybko te pociągi zostały również zagospodarowane przez wojsko - opowiadał reżyser.

- W filmie mamy pierwszą i drugą wojnę światową. Chciałem, żeby były opowiedziane zupełnie inaczej. Pierwsza jest opowiedziana przez masy ludzkie, które jadą pociągami. Druga po części z amatorskich materiałów wermachtowców, którzy ruszali na front. Na początku wyglądali tak niewinnie: panowie jadą w pociągu, jedzą i myją się na dworcach. A później widzimy dramatyczne spustoszenie, które pozostawiają. Ten niepokój unosi się do końca filmu - podkreślił Maciej Drygas.

***

Rozmawiała: Katarzyna Fitzwilliams

Gość: Maciej Drygas (dokumentalista, reżyser filmowy i radiowy, scenarzysta)

Data emisji: 29.11.2024

Godzina emisji: 17.10

Materiał wyemitowano w audycji "Wybieram Dwójkę".

am/kajz