W kolejnej audycji z cyklu "Między Emigracją a Krajem" o powrocie do Polski w 1945 roku Ksawerego Pruszyńskiego opowiada dr Małgorzata Ptasińska-Wójcik.
Ksawery Pruszyński (1907-1950) – polski reporter, publicysta, prozaik, dyplomata.
Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, działacz organizacji "Myśl Mocarstwowa" (swe pierwsze artykuły drukował w związanych z tą organizacją pismach: "Dniu Akademickim" oraz "Civitas Academica").
Pracownik redakcji krakowskiego "Czasu" – najpierw jako korektor, następnie autor przeglądów prasy zagranicznej, zaś od 1930 – autor reportaży (pierwszy: cykl reportaży z Węgier). W 1932 r. opublikował debiutancką książkę "Sarajewo 1914, Szanghaj 1932, Gdańsk 193?", w której postawił tezę, że być może o Gdańsk wybuchnie nowa wojna europejska. W latach 30. publikował w piśmie "Bunt Młodych", redagowanym przez Jerzego Giedroycia, i był członkiem środowiska młodych konserwatystów – piłsudczyków związanych z tym pismem (Adolf Maria Bocheński, Aleksander Bocheński, Piotr Dunin-Borkowski i inni). Rozgłos przyniósł mu cykl relacji z podróży po Polsce drukowanych w "Słowie" i "Wiadomościach Literackich".
Po kampanii wrześniowej 1939 uczestniczył w formacjach armii polskiej na Zachodzie: brał udział w bitwie o Narwik (Norwegia 1940), pod Falaise (Francja 1944).
Dyplomata rządu polskiego na emigracji, 1941-1942 attaché prasowy ambasady RP w Kujbyszewie (ZSRR).
Po wojnie Ksawery Pruszyński wrócił – we wrześniu 1945 r. – do Polski.
Na audycję zaprasza Ewa Stocka-Kalinowska.
19 listopada (piątek), godz. 21:30
