W kompletnej ciemności pogrążyło ono spore obszary Chin i Indii.
Moment całkowitego zasłonięcia słonecznej tarczy trwał w punkcie maksimum 6 minut i 39 sekund. Całe zjawisko rozpoczęło się wczesnym rankiem w Indiach, a następnie widoczne było w Nepalu, Birmie, Bangladeszu, Butanie, Chinach, Japonii i na Pacyfiku. Częściowe zaćmienie Słońca widoczne było w niemal całej Azji.
W Indiach miliony gapiów zgromadziły się na wybrzeżu i nizinach na północy kraju. Niestety, w „epicentrum” zaćmienia, czyli tam, gdzie miało ono trwać najdłużej, w wiosce Taregna w Indiach, w swobodnej obserwacji przeszkodziła gruba warstwa chmur.
Nie wszyscy patrzyli jednak na zjawisko spokojnie. W Indiach i Nepalu tłumy widzące w zaćmieniu boski znak zgromadziły się przy świętych jeziorach i strumieniach. W Varanasi nad Gangesem na zaćmienie oczekiwało 10 tys. osób. W zamieszaniu na brzegu zginęła kobieta, a kilka innych osób zostało rannych. W Nepalu zaćmienie odebrane zostało z kolei jako zły omen. Władze zamknęły szkoły. W Delhi część mieszkańców ludzi musiała obejść się bez śniadania, ponieważ przygotowanie posiłku podczas zaćmienia uważane jest za szkodliwe. Także ciężarne kobiety pozostawały w domu z powodu powszechnego tam przekonania, że zaćmienie źle wpływa na rozwój dziecka.
W Chinach, gdzie od starożytności zaćmienie jest postrzegane jako zły omen, wszystkie publiczne instytucje będą działały normalnie.
Ostatnie całkowite zaćmienie Słońca miało miejsce w sierpniu 2008 i trwało 2 minuty 27 sekund.
