Bezkompromisowa, brawurowa i głęboko osobista. Autobiograficzna proza Elizy Kąckiej to literacka eksplozja odwagi i wrażliwości. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do społecznych schematów i o mozolnym, lecz pięknym budowaniu nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką, o dryfie przez życie, performowaniu codzienności i wydreptywaniu ścieżek wiedzy. O dzielności i miłości. O życiu w kokonie i odważnym przeobrażeniu się w motyla. O tym, jak słowa potrafią znaczyć więcej, niż się wydaje i jak to jest widzieć je w kolorach.
Autorka tekstu, Magdalena Drab, czerpała inspirację z prawdziwych wydarzeń. W latach dziewięćdziesiątych w Radomiu zawodnicy karate stworzyli gang. Zanim zostali schwytani, dokonali niemal trzydzieści napadów. Ich znak rozpoznawczy? Podczas włamań zachowywali się zaskakująco szarmancko, niemal empatycznie wobec swoich ofiar. Podczas jednego z takich włamań, w mieszkaniu Samotnej Matki pojawia się Zbir. Spotkanie, które miało być tylko kolejną kradzieżą, zaskakuje ich oboje…
W jednym z bloków na zwykłym osiedlu kobieta coraz mocniej zanurza się w świat, który sama sobie stworzyła. Uważa się za królową Bonę, wydaje dekrety, czuwa nad porządkiem swojego dworu - córki, wnuczki i psa. W tym świecie absurd miesza się z czułością, a choroba z godnością. "Nie jestem jakaś chora" to słuchowisko o rodzinie, która próbuje zachować bliskość, gdy pamięć zaczyna się kruszyć.
Jest to komedia obrazująca pierwsze lata transformacji. Opuszczony poligon, dziwna zbieranina postaci i utopijny plan, który może wszystko zmienić albo nic. Jasna, Gabriel, rosyjski dezerter Misza-Grisza, Zając z dawnej władzy i Polepa z biznesu spotykają się w miejscu, które jeszcze niedawno należało do "bratniego wojska". Każdy z nich niesie swój bagaż lęków, ambicji i wspomnień. Co wyniknie z ich spotkania?
Autorka tekstu "Żyć z własnych pomidorów" zabiera nas w podróż do czasów lockdownu. Jej bohaterowie próbują budować utopijną rzeczywistość - komunę na wsi, w której każdy ma szansę zacząć od nowa, snuć plany i przede wszystkim uczyć się nowych zasad funkcjonowania w całkiem innym świecie. Martyna Wawrzyniak z ironią i dystansem tworzy satyryczny obraz pandemicznej rzeczywistości, ukazując nasze lęki, pragnienia i próby ucieczki od chaosu w świat alternatywnych zasad.
Dwie wrogie potęgi, od lat pogrążone w konflikcie, zasiadają do stołu negocjacyjnego. Oficjalne rozmowy są pełne chłodnych gestów i wyważonych słów, ale to w kuluarach toczy się prawdziwa gra. Tam, gdzie dyplomaci zdejmują maski, pojawiają się pytania, na które nie ma prostych odpowiedzi. Czy możliwe jest zakończenie wojny, która zdążyła już wrosnąć w codzienność jak niechciany rytuał? A może rozwiązanie kryje się gdzieś poza logiką i strategią i w rozwiązaniu tego konfliktu pomoże pewien sen...
Adam i Ida mają po czterdzieści kilka lat. Kiedyś byli parą – bliską, intensywną, bolesną. Po ich związku zostały wspomnienia, kilka niezabliźnionych ran i... suka rasy Akita, która do dziś przypomina im o tym, co było. Choć od rozstania minęło już sporo czasu, oboje wciąż noszą w sobie przekonanie, że to, co ich łączyło, było czymś wyjątkowym. Teraz spotykają się przypadkiem.
Intryga, przebrania i miłosne pomyłki – to wszystko czeka na widzów w klasycznej komedii Tirso de Moliny, którą Julian Tuwim przełożył na współczesny język z prawdziwym mistrzostwem. Doña Diana, zdradzona przez ukochanego, postanawia się zemścić. W męskim przebraniu jako tajemniczy Don Gil przybywa do Madrytu, by wymierzyć sprawiedliwość Martinowi.
To intymna, pełna niedopowiedzeń historia dwojga ludzi, którzy próbują ocalić to, co kiedyś ich połączyło. On i Ona - zagubieni w rozmowach, wspomnieniach wspólnych chwil i pragnieniu bliskości. W tle ich relacji przewija się nieobecne dziecko, niespełnione marzenia i cichy ból, który nie daje o sobie zapomnieć. To opowieść o kobiecej wrażliwości i męskim milczeniu. O tęsknocie, pragnieniu bycia razem i niemożności poradzenia sobie z bólem.
Spotkanie z apodyktyczną matką staje się nie tylko konfrontacją dwóch silnych osobowości, ale też podróżą w głąb własnej tożsamości. Między codziennymi gestami troski a bolesnymi wspomnieniami przeszłości, rozgrywa się cicha walka o zrozumienie, bliskość i akceptację. Olga - córka Polki i Rosjanina - żyje na styku dwóch kultur, dwóch historii, dwóch światów. W jej relacji z matką splatają się osobiste rany z napięciami narodowymi, a polityka niepostrzeżenie wkracza w domowe rozmowy.
