Przybywa kozic

W tym roku naliczono ich o 241 sztuk więcej niż w zeszłym.

Tatr nie można wyobrazić sobie bez kozic.  W tym roku naliczono ich o 241 sztuk więcej niż w zeszłym.

Kozica tatrzańska (łacińska nazwa Rupicapra rupicapra tatrica) to charakterystyczny ssak z rodziny krętorogich. To najdalej na północ wysunięta populacja kozicy. Od swoich alpejskich krewnych kozice tatrzańskie różnią się długością czaszek (dłuższe o około 1-2 cm) i najprawdopodobniej wagą. Odżywiają się roślinami - pędami, korą i liśćmi, a także owocami różnych gatunków jagód. Zwierzęta te żyją w niewielkich stadach nazywanych kierdelami. Grupy te mają określoną strukturę: na czele stoi zawsze doświadczona samica z młodym, tzw. licówka. W skład kierdela wchodzą również inne samice z młodymi oraz tzw. roczniaki i dwulatki. Samce zwykle żyją samotnie lub tworzą grupy kawalerskie, dołączając się do kierdli jedynie jesienią na czas godów.

Kozic tatrzańskich jest bardzo mało. Dwa razy do roku, wiosną i jesienią,  organizowane jest przez Tatrzański Park Narodowy i TANAP (jego słowacki odpowiednik) liczenie tych zwierząt. Latem 2007 roku naliczono na przykład 548 sztuk, w tym 119 młodych, a także przyjęto, że po stronie polskiej przebywały 143 sztuki. Właśnie dlatego z wielką radością przyjęto wyniki najnowszych szacunków: w zakończonej właśnie akcji polscy i słowaccy naukowcy naliczyli ponad 770 kozic, z czego ok. 170 po polskiej stronie Tatr.  Ogłosił to na specjalnej konferencji prasowej zastępca dyrektora TPN, Zbigniew Krzan.

Liczebność kozic w Tatrach na przestrzeni wieków zmieniała się. Dotkliwie przetrzebili ich ilość XVIII-wieczni myśliwi, doprowadzając populację kozic na skraj wymarcia, a swoje trzy grosze dołożył także nadmierny wypas bydła i owiec na tatrzańskich halach. Pierwszym aktem prawnym, który starał się uregulować tę kwestię, była Ustawa względem zakazu łapania i sprzedawania zwierząt alpejskich właściwych Tatrom, świstaka i dzikich kóz uchwalona w Sejmie Galicyjskim we Lwowie 5 października 1868 roku. Na jej mocy w Tatrach powstała straż górska, mająca na celu zapobiegać kłusownictwu. Od tamtej pory wciąż trwa walka o utrzymanie istnienia gatunku.

Kozica tatrzańska znajduje się na liście międzynarodowej Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych. W ciągu ostatnich dwóch dekad, m.in. w wyniku kłusownictwa, populacja tych zwierząt zmniejszyła się w Tatrach o połowę. Teraz nareszcie jest sukces. - Obecne wyniki wskazują na zdecydowany wzrost liczby kozic w Tatrach. W sumie jest ich o 241 sztuk więcej niż w zeszłym roku" - mówi Zbigniew Krzan.

(ew)