Chemiczne wojny mrówek
Mrówki-robotnice należące do jednego z afrykańskich gatunków produkują silny jad, który na odległość paraliżuje i zabija termity – informuje „Public Library of Science Online”.
Robotnice mrówek z gatunku Crematogaster striatula wydzielają związek chemiczny, który pełni trzy funkcje: wabi znajdujące się w pobliżu siostry, odstrasza obce mrówki, a także paraliżuje i zabija termity – ustalili badacze.
Pierwsze dwie funkcje wymagają bezpośredniego kontaktu owadów. Dla termitów zaś związek jest groźny nawet na odległość. Taka broń chemiczna przydaje się w trakcie szukania pokarmu, np. w termitierze. Obce mrówki, które konkurują z C. striatula o pożywienie, czując odstraszający związek chemiczny szybko się wycofują. Na placu boju przeważnie pozostają jednak termity, broniące swojego terytorium. Tymczasem jad chroni mrówki przed termitami nawet na odległość.
Obecne w mrówczym jadzie związki chemiczne opisali naukowcy pod kierunkiem Angelique Vetillard z francuskiego Uniwersytetu Tuluzy. Ich praca pozwala zrozumieć, dlaczego jest on toksyczny. Wnioski z badania "są obiecujące, jako że dostarczają podstaw do przyszłych badań – poszukiwań naturalnych środków owadobójczych, m.in. nowych cząsteczek, skutecznie działających na owady odporne na stosowane dziś insektycydy" – przekonuje Vetillard.
Robotnice mrówek z gatunku Crematogaster striatula wydzielają związek chemiczny, który pełni trzy funkcje: wabi znajdujące się w pobliżu siostry, odstrasza obce mrówki, a także paraliżuje i zabija termity – ustalili badacze.
Pierwsze dwie funkcje wymagają bezpośredniego kontaktu owadów. Dla termitów zaś związek jest groźny nawet na odległość. Taka broń chemiczna przydaje się w trakcie szukania pokarmu, np. w termitierze. Obce mrówki, które konkurują z C. striatula o pożywienie, czując odstraszający związek chemiczny szybko się wycofują. Na placu boju przeważnie pozostają jednak termity, broniące swojego terytorium. Tymczasem jad chroni mrówki przed termitami nawet na odległość.
Obecne w mrówczym jadzie związki chemiczne opisali naukowcy pod kierunkiem Angelique Vetillard z francuskiego Uniwersytetu Tuluzy. Ich praca pozwala zrozumieć, dlaczego jest on toksyczny. Wnioski z badania "są obiecujące, jako że dostarczają podstaw do przyszłych badań – poszukiwań naturalnych środków owadobójczych, m.in. nowych cząsteczek, skutecznie działających na owady odporne na stosowane dziś insektycydy" – przekonuje Vetillard.
(ew/pap)
