„Wiedzieliśmy na co się piszemy i nas to nie przerażało. Oczekiwania? Chcieliśmy znaleźć dobrą pracę i miejsce, gdzie będziemy mogli się osiedlić” - wyjaśnia Polka. „Nie planowaliśmy wracać w rodzinne strony, bo choć powrót do Polski był podyktowany tym, żeby być bliżej naszych rodzin, to obie lokalizacje miały swoje praktyczne wady. Ja pochodzę z regionu gdzie jest duże bezrobocie, obawialiśmy się czy znajdziemy tam adekwatne do posiadanego doświadczenia miejsca pracy. Mąż pochodzi ze Śląska, tam obawialiśmy się wracać ze względu na poziom zanieczyszczenia powietrza i środowiska. Wybraliśmy więc miejsce blisko Warszawy skąd dość szybko i łatwo możemy dojechać do bliskich, z dużą bazą miejsc pracy a jednocześnie z zapleczem edukacyjnym, rozwojowym dla dzieci i rodzin” - wymienia gość audycji „Kierunek: Polska”.
„Nie wszystko jednak da się zaplanować” - przyznaje Marta Lebdowicz. „Byliśmy nastawieni na powrót do kraju przez cały czas emigracji. Dzieci były na bieżąco przygotowywanie, oswajane z czekającą na zmianą. Wiedziały, że jesteśmy polską rodziną. Po powrocie nie ma z nimi problemów, dobrze się uczą, mają kolegów. Niemniej, nasz najstarszy syn, który wychowywał się wśród angielskich dzieci, czuje się Europejczykiem. Nie mówi o sobie tak jak my, że chcieliśmy wrócić bo kochamy Polskę i naszą rodzinę, jesteśmy patriotami, cenimy nasze tradycje i kulturę. On mówi o sobie, że jest Polakiem i Anglikiem” - tłumaczy emigrantka.
O rodzinnym powrocie do Polski, oczekiwaniach i wyzwaniach, z Martą Lebdowicz, która z mężem i trojgiem dzieci wróciła z emigracji w Wielkiej Brytanii, rozmawiała Małgorzata Frydrych.