Luigi Nono. Kompozytor politycznie zaangażowany
Odcinek ten został zdominowany przez muzykę: przedstawiliśmy dwa utwory włoskiego twórcy z początku i końca jego drogi twórczej. Pierwszym arcydziełem na liście kompozycji Nona było "Il canto sospeso" (1955-56), poruszający utwór antywojenny napisany do fragmentów listów skazanych na śmierć członków ruchu oporu z całej Europy. W ostatnim okresie swojego życia Nono skomponował całą serię utworów inspirowanych zdaniem, które przeczytać można na murze klasztoru franciszkanów w Toledo: "Caminantes, no hay caminos, hay que caminar" ("Wędrowcy, nie ma dróg, trzeba wędrować"). Ostatni utwór cyklu o wymownym tytule "Hay que caminar... sognando" ("Trzeba wędrować... marząc") jest zarazem ostatnim ukończonym dziełem kompozytora.
Muzyki Luigiego Nona słuchaliśmy w nagraniach jego bliskich współpracowników: Claudia Abbada i Gidona Kremera.
***
Tytuł audycji: Bariera dźwieku
Prowadzi: Adam Suprynowicz
Data emisji: 20.04.2018
Godzina emisji: 22.30
jp/bch/pg
