"Nie ma dróg, trzeba wędrować". Muzyka Luigiego Nona

Ostatnie wydanie audycji było kontynuacją i rozszerzeniem programu, którego bohaterem był Luigi Nono - jeden z najwybitniejszych kompozytorów dwudziestowiecznej awangardy.

zdj. ilustracyjne

Foto: Krivosheev Vitaly/Shutterstock.com

Luigi Nono. Kompozytor politycznie zaangażowany

Odcinek ten został zdominowany przez muzykę: przedstawiliśmy dwa utwory włoskiego twórcy z początku i końca jego drogi twórczej. Pierwszym arcydziełem na liście kompozycji Nona było "Il canto sospeso" (1955-56), poruszający utwór antywojenny napisany do fragmentów listów skazanych na śmierć członków ruchu oporu z całej Europy. W ostatnim okresie swojego życia Nono skomponował całą serię utworów inspirowanych zdaniem, które przeczytać można na murze klasztoru franciszkanów w Toledo: "Caminantes, no hay caminos, hay que caminar" ("Wędrowcy, nie ma dróg, trzeba wędrować"). Ostatni utwór cyklu o wymownym tytule "Hay que caminar... sognando" ("Trzeba wędrować... marząc") jest zarazem ostatnim ukończonym dziełem kompozytora.

Muzyki Luigiego Nona słuchaliśmy w nagraniach jego bliskich współpracowników: Claudia Abbada i Gidona Kremera.

***

Tytuł audycji: Bariera dźwieku

Prowadzi: Adam Suprynowicz

Data emisji: 20.04.2018

Godzina emisji: 22.30

jp/bch/pg