Bohatera Białorusi i Polski doceniono w Europie [FELIETON]

Nagroda imienia Sacharowa Za Wolność Myśli przyznana przez Europarlament skazanemu przez łukaszenkowski sąd na osiem lat więzienia polskiemu dziennikarzowi z Białorusi Andrzejowi Poczobutowi rozpaliła nadzieje mieszkańców kraju na to, że w Europie jednak nie zapomniano o nich i nie spisano ich kraju na straty.

Andrzej Poczobut is imprisoned in Belarus on charges of spreading false information and discrediting the Belarusian government.

Twitter/@Tsihanouskaya

Gdy w środę przewodnicząca Europarlamentu Roberta Metsola ogłosiła dwóch zwycięzców tegorocznej nagrody – białoruskiego Polaka i Gruzinkę – wśród antyłukaszenkowskiej opozycji na Białorusi i poza jej granicami zapanowała radość zmieszana z goryczą z tego powodu, że nowy laureat nagrody Za Wolność Myśli najprawdopodobniej nieprędko dowie się, że nim jest. Trzymany jest bowiem w izolacji informacyjnej i bardzo rzadko ma możliwość kontaktowania się ze światem zewnętrznym.

Polska wielokrotnie domagała się jego uwolnienia, ale reżim w Mińsku pozostaje głuchy na te prośby. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Białorusi wielokrotnie oświadczało w odpowiedzi na krytykę Europy z powodu trwających represji, że w kraju nie ma żadnych więźniów politycznych, a wszyscy skazani to osoby, które rzekomo popełniły realne przestępstwa.

W przypadku Andrzeja Poczobuta było to nazwanie sowieckiej inwazji na Polskę 17 września 1939 roku aktem agresji przeciwko suwerennemu państwu i wystąpieniem ZSRR po stronie Hitlera w II wojnie światowej. Po ponad 500 dniach spędzonych w areszcie śledczym został skazany na 8 lat więzienia w utajnionym procesie w Grodnie. Skazano go ze sformułowaniem „za wzniecanie nienawiści” – tak się teraz na Białorusi kwalifikuje mówienie prawdy historycznej.

Białorusini nastawieni przyjaźnie do Polski i Polaków gratulowali w środę w mediach społecznościowych sobie i Polsce uznania bohaterskiej postawy polskiego dziennikarza z Białorusi. Wyrażali nadzieję, że Andrzej Poczobut znajdzie się wkrótce na wolności i będzie mógł osobiście odebrać zasłużoną nagrodę. Ale to wcale nie jest takie pewne – wszak białoruski noblista Aleś Bialacki mimo otrzymania pokojowej Nagrody Nobla wciąż pozostaje więźniem Łukaszenki.

Tym niemniej nawet tutaj w kraju w atmosferze trwających od wielu lat represji politycznych ludzie odczuli, że nie są pozostawieni sam na sam z autorytarnym reżimem, i wyrażają nadzieję, że ta noc dziejowa zakończy się wyzwoleniem kraju spod dyktatury, a prawdziwi jego bohaterzy znajdą się na wolności. Jeden z moich białoruskich znajomych dziennikarzy powiedział to wprost – „przecież Polska się nie poddała w ubiegłym stuleciu po zduszeniu Solidarności w stanie wojennym. My też nie powinniśmy – bo bez nadziei się nie da zwyciężyć”. Oby Andrzejowi Poczobutowi i Alesiowi Bialackiemu oraz ponad tysiącowi innych białoruskich więźniów politycznych wystarczyło tej nadziei i wiary w wyzwolenie kraju spod panowania Rosji i dołączenia do rodziny europejskich narodów, na które zasługuje.

 

Z Białorusi dla Polskiego Radia – Jan Krzysztof Michalak