14-18 kwietnia 2008, godz. 11:45
Urodził się w 1934 roku w Warszawie. Ukończył architekturę na Politechnice Warszawskiej i historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Studia kontynuował na Uniwersytecie w Poitiers (Francja) i na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie. Od 1988 do 1992 roku był dyrektorem generalnym Międzynarodowego Centrum Badań dla Konserwacji i Restauracji Dóbr Kultury ICCROM w Rzymie, w latach 1995-1999 pełnił funkcję Generalnego Konserwatora Zabytków Rzeczypospolitej Polskiej. Były przedstawiciel Polski w Komitecie Światowego Dziedzictwa UNESCO i w Komitecie Dziedzictwa Kultury Rady Europy. Prezes Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS. Współzałożyciel (1988) i współprzewodnicząc Kręgu Roboczego Polskich i Niemieckich Historyków Sztuki "Wspólne dziedzictwo" oraz członek Niemieckiej Akademii Urbanistyki i Planowania Przestrzennego.W 2003 roku został uhonorowany Główną Nagrodą Kulturalną im. Georga Dehio, przyznawaną co dwa lata przez Niemieckie Forum Kultury Europy Środkowej i Wschodniej za "szczególne zasługi dla badań, ochrony i uczytelnienia świadectw wspólnego dziedzictwa kultury na obszarze Europy Środkowej i Wschodniej, szczególnie na tych terenach, gdzie w przeszłości żyli również Niemcy, jak również za wybitne zaangażowanie w dzieło obustronnego, polsko-niemieckiego zrozumienia i w międzykulturowy dialog".
W pierwszej gawędzie prof. Tomaszewski wspomina dzieciństwo, które przypadło na czas wojny. Gawęda druga to wspomnienia dotyczące wydarzeń z okresu okupacji; obóz przejściowy w Pruszkowie, dwór w Rybnie. W trzeciej gawędzie prof Tomaszewski opowiada o swoim dziadku i ojcu, ich pracy, wojennych i powojennych losach, a także o wuju - pułkowniku II Korpusu. Czwarte spotkanie - to wspomnienia czasów gimnazjalnych (liceum Władysława IV w Warszawie), a refleksje o pracy w Komisji Badań Dawnej Warszawy.
