14 września 1769 roku urodził się Wilhelm von Humboldt, niemiecki filozof, przyrodnik, podróżnik i geograf, twórca terminu "pomnik przyrody".
Jego zasługi dla rozwoju nauki i kultury w państwie pruskim były ogromne. Studiował Frankfurcie nad Odrą i Getyndze. Przez jakiś czas kształcił się w Paryżu. Znał łacinę i grekę. Płynnie mówił po francusku i hiszpańsku. Uczył się litewskiego, węgierskiego i czeskiego. Przez jakiś czas pracował w pruskim korpusie dyplomatycznym. W latach 1802-1808 był przedstawicielem Prus w Watykanie.
- Uważał, że kultura europejska wywodzi się z antyku. W Rzymie bardziej niż dyplomacją interesował się rzeźbami i ruinami – mówił na antenie Polskiego Radia prof. Karol Sauerland.
27:46 wilhelm von humboldt - myśliciel z zamku nad jeziorem (cz_i)___920_05_ii_tr_0-0_1138037465e65c08[00].mp3 Wilhelm von Humboldt - audycja z cyklu "Alfabet filozofów". (PR, 08.06.2005)
W 1809 roku został ministrem edukacji. W ciągu kilku miesięcy zreformował cały system edukacyjny Prus. Wprowadził zupełnie nowe pomysły i organizację. - Nie znamy drugiego ministra, który by tak skutecznie, w tak krótkim czasie zmienił światowe podejście do wyższego wykształcenia – mówił gość audycji.
Największe europejskie uniwersytety do dziś uczą zgodnie z duchem Humboldta. Oznacza to, że na uczelni mamy do czynienia z nauką, rozumianą jako zbiór nierozwiązanych problemów. Studenci i profesorowie wspólnie starają się je rozwiązać w formie dialogu.
Innymi słowy, według Humboldta uniwersytet powinien łączyć naukę z nauczaniem. Uniwersytet według Humboldta łączy naukę z nauczaniem. Więcej o roli, jaką według Humboldta powinno pełnić szkolnictwo wyższe, dowiedz się w audycji z cyklu "Alfabet filozofów".
Humboldt, jako członek rządu pruskiego, brał też udział w Kongresie Wiedeńskim. Zrezygnował z pełnionej funkcji w 1819 roku po ogłoszeniu przez Klemensa von Metternicha tzw. ustaw karlsbadzkich, wprowadzających cenzurę w państwach niemieckich.
Humboldt, zdecydowany przeciwnik wszelkiego ograniczania wolności słowa, od młodości zastanawiał się nad rolą państwa. Od młodości zastanawiał się nad rolą państwa. Napisał rozprawę o granicach działalności państwa. Uważał, że najważniejszą rzeczą jest jednostka. Państwo ma jedynie służyć rozwojowi jednostki i zabezpieczyć jej byt, nie wtrącając się w jej rozwój.
Po wycofaniu się ze służby publicznej skupił się na organizacji muzeum berlińskiego.
mjm
