Kanon Dwójki: Psalmy pokutne

Ostatnia aktualizacja: 06.03.2008 09:37
Proponuję Państwu wspólne słuchanie tych najbardziej odważnych i poruszających opracowań poezji psalmowych z czasów Renesansu i Baroku. To będzie przegląd, porównanie, analiza tekstów, które przygotują nas do muzycznego przezywania Wielkiego Tygodnia.

„Miserere mei Deus”, „Usquequo Domine”, „Domine ne in furore tuo” – to tytuły kompozycji, które od stuleci  powracają w najbardziej dramatycznym momencie roku liturgicznego, w Wielkim Tygodniu. Obok „Lamentacji Proroka Jeremiasza” to właśnie teksty psalmów pokutnych były tą najważniejszą, najbardziej poruszającą modlitwą przypominaną w tym czasie. Modlitwą osobistą, wręcz intymną, dotykającą najgłębszych pokładów emocji – modlitwą wyjątkowo poruszającą wyobraźnię kompozytorów.

W okresie Renesansu i Baroku po teksty psalmów pokutnych sięgali niemal wszyscy twórcy, zwłaszcza ci o największej humanistycznej wrażliwości. Josquin, Lasso, Schütz, Rosenmüller, Charpentier, Monteverdi mierzyli się z wieloznacznością i głębią tej poezji. Powstawały dzieła, które, jak w wypadku motetów Josquina, okazały się największymi dziełami muzycznej myśli humanistycznej epoki. Dzieła otwierające nowe horyzonty dla twórczości łączącej w sobie to, co należeć miało do wspólnej modlitwy kościoła i najbardziej osobistej modlitwy indywidualnej – lamentu jednostki.

Magdalena Łoś

Poniedziałek

9.50 – 11.00 – Psalmy pokutne
Marc-Antoine Charpentier Miserere, wyk. La Chapelle Royale, dyr. Philippe Herreweghe; Martin Schmid Miserere, wyk. Ensemble Elyma, Ensemble Luis Berger, Coro juvenil de la Fundacion Pro Arte de Cordoba, dyr. Gabriel Garrido; Josquin Desprez Usquequo, Domine, oblivisceris me, wyk. La Chapelle Royale, dyr. Philippe Herreweghe

Wtorek

9.50 – 11.00 – Psalmy pokutne
Jean-Joseph Cassanea de Mondonville De Profundis, wyk. LesArts Florissants, dyr. William Christie; František Tuma Miserere, wyk. Currende, dyr. Erik van Nevel; Johann Rosenmüller Ad Dominum, wyk. Musica Fiata, dyr. Roland Wilson

Środa

9.50 – 11.00 – Psalmy pokutne
Marc-Antoine Charpentier Miserere, wyk. Il Seminario Musicale, dyr. Gerard Lesne; Giovanni Pierluigi da Palestrina Ad Dominum, wyk. The Hilliard Ensemble; Giovanni Gabrieli Miserere, wyk. Taverner Consort & Players, dyr. Andrew Parrott; Benedetto Marcello Deus, Deus meus, wyk. XVIII-21 Musique des Lumières, dyr. Jean-Christophe Frisch

Czwartek

9.50 – 11.00 – Psalmy pokutne
Jean Baptiste Lully De profundis, wyk. Le Concert Spirituel, dyr. Hervé Niquet; Josquin Desprez Miserere, wyk. La Chapelle Royale, dyr. Philippe Herreweghe; Philippus De Monte Usquequo, Domine, wyk. Capella Currende & Currende Consort, dyr. Erik Van Nevel

Czytaj także

Musica humana: Pokolenie Josquina

Ostatnia aktualizacja: 27.11.2007 22:45
Rówieśnicy Josquina - Brumel, Agricola, Isaac, Pierre de la Rue, by wymienić tylko najwiekszych, to grupa niezwykłych indywidualności każdy z nich był inny, miał odmienne predyspozycje, łączył ich jednak najwyższej klasy warsztat polifoniczny, mający specyficzne cechy, opisywane jako typowo północne.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Musica humana: Ars combinatoria

Ostatnia aktualizacja: 11.12.2007 22:45
Ars combinatoria - sztuka łączenia sacrum i profanum, była pewnym szczególnym pomysłem wielkiej generacji rówieśników Josquina Desprez.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Psalmy pokutne Orlanda di Lasso i Andrei Gabrielego

Ostatnia aktualizacja: 12.02.2008 15:06
Psalmy pokutne zostały wyróżnione bardzo wcześnie, już w pierwszym tysiącleciu jako osobna grupa o szczególnej wymowie i funkcji w liturgii. Związane w Wielkim Postem i Wielkim Tygodniem, w XVI w. stały się podstawą osobistej dewocji i pokuty.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Musica humana: Josquin Desprez

Ostatnia aktualizacja: 13.11.2007 22:45
Josquin Desprez, nazywany "królem muzycznym", "mistrzem nut", porównywany z Michałem Aniołem, był najwybitniejszą indywidualnością tej wielkiej generacji polifonistów franko-flamandzkich, którzy stworzyli właściwie wszystkie elementy renesansowej sztuki dźwięków.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Musica humana: Złoty wiek muzyki w Elżbietańskiej Anglii

Ostatnia aktualizacja: 26.02.2008 10:15
Epoka Elżbietańska miała kluczowe znaczenie dla kształtowania się świadomości narodowej Anglików. To m.in. wspaniała epoka dramatu i muzyki, bogata w talenty, jakimi nie mogły się poszczycić (w podobnej kondensacji) inne kraje Europy.
rozwiń zwiń