Czapski i Giedroyc. "W ich listach widać poczucie odpowiedzialności za polskie sprawy"

Ostatnia aktualizacja: 11.10.2023 22:00
- Józef Czapski i Jerzy Giedroyc mieli poczucie ogromnej odpowiedzialności, to przebrzmiewa w ich listach. Według nich żołnierz powinien być wyposażony w coś, co pozwoli mu zmierzyć się z rzeczywistością. Obaj byli pesymistyczni co do przyszłości Polski, powstała między nimi unikalna relacja międzyludzka, oparta na zaufaniu, wzajemnej pomocy i bezwarunkowej współpracy - mówił w Dwójce prof. Rafał Habielski.
Tom korespondencji Jerzego Giedroycia i Józefa Czapskiego z lat 1943-1948 to świadectwo przyjaźni, współpracy i przywiązania
Tom korespondencji Jerzego Giedroycia i Józefa Czapskiego z lat 1943-1948 to świadectwo przyjaźni, współpracy i przywiązaniaFoto: Triff/Shutterstock
  • W audycji "Rozmowy po zmroku" mówiliśmy o wydanym ostatnio pierwszym tomie korespondencji Józefa Czapskiego z Jerzym Giedroyciem z lat 1943-1948. 
  • O tej wyjątkowej korespondencji opowiadali: prof. Rafał Habielski - historyk, który te listy opracował, opatrzył wstępem i przypisami, a także Piotr Kłoczowski - kurator serii Archiwum "Kultury".

Prof. Rafał Habielski powiedział, że do pierwszego spotkania Józefa CzapskiegoJerzym Giedroyciem doszło w Warszawie w połowie lat 30. - Ono nie miało żadnych konsekwencji. Drugi raz spotkali się prawdopodobnie w 1943 roku, Czapski zaproponował Giedroyciowi kierowanie referatem wydawnictw dla żołnierzy armii polskiej na Środkowym Wschodzie. To uruchomiło ich korespondencję, służyli w tej samej jednostce - mówił. 

Józef Czapski i Jerzy Giedroyc mieli poczucie ogromnej odpowiedzialności

Dodał, że Józef Czapski i Jerzy Giedroyc mieli poczucie ogromnej odpowiedzialności. - To przebrzmiewa w ich listach. Według nich żołnierz powinien być wyposażony w coś, co pozwoli mu zmierzyć się z rzeczywistością. Obaj byli pesymistyczni co do przyszłości Polski, powstała między nimi unikalna relacja międzyludzka, oparta na zaufaniu, wzajemnej pomocy i bezwarunkowej współpracy - podkreślił.

Józef Czapski w liście do Jerzego Giedroycia

"Mój kochany Jerzy, kiedy robię rachunek tego roku, co przeszedł, to spotkanie z Tobą uważam, za jeden z najważniejszych dla mnie wypadków. Po pierwsze dlatego, że Ty wniosłeś do naszej roboty rozmach i poziom, którego nie było, że wprowadziłeś parę ludzi pierwszorzędnych; po drugie, że pierwszy raz od czasu kapistów poczułem się w atmosferze jakby rodzącego się nowego z e s p o ł u, a to jest bardzo ważne; po trzecie i to jest przecie dla mnie najważniejsze, że spotkałem takiego człowieka jak Ty. Zdaje się, że nie potrzebuję Ci mówić, że wiesz bez mówienia, jak mi się zrobiłeś drogi i jak mi już się zdaje nie potrafię Ciebie wykreślić z mojego życia" - tak Józef Czapski pisał w liście do Jerzego Giedroycia z 1 stycznia 1944 roku.


Posłuchaj
26:19 2023_10_11 21_30_13_Dwojka_Rozmowy_po_zmroku.mp3 Czapski i Giedroyc. "W ich listach widać poczucie odpowiedzialności za polskie sprawy" (Rozmowy po zmroku/Dwójka)

 

Ważne świadectwo więzi zasłużonych dla polskiej kultury i literatury postaci

To jeden z ponad dwustu listów, które znaleźć możemy w pierwszym tomie korespondencji redaktora naczelnego paryskiej "Kultury" i malarza, eseisty, jednej z najważniejszych postaci związanych z tym emigracyjnym pismem. Ten pierwszy tom, który niedawno się ukazał, obejmuje lata 1943-1948, całość zaplanowano na trzy tomy. Korespondencja z lat 1943-1948 przynosi niezwykle istotny materiał dokumentacyjny, dotyczący historii powstania i początków działalności Instytutu Literackiego. Pokazuje też narodziny paryskiej "Kultury". I jest ważnym świadectwem więzi łączącej obu tych tak niezwykle zasłużonych dla polskiej kultury i literatury postaci.

Portrety Czapskiego i Giedroycia

Pokazuje także ich interesujące portrety. "Nie wmawiaj w siebie i innych, że jesteś histeryk, nie opowiadaj, że twój bilans jest porażką - to wszystko MASOCHIZM. Nie będę Ci mówił tego, co wiem, że tylko dzięki Tobie istnieje fura rzeczy, że jesteś ciągle najbardziej nieznośnym i najbardziej twórczym, i pomimo wszystko realnym człowiekiem, a że chcesz zawsze więcej - to już inne sprawa. Żebyś dziś był władcą Europy, uważałbyś się za pobitego, bo chciałbyś mieć kulę ziemską - pisze na przykład do Giedroycia Czapski.

Prof. Rafał Habielski listy opracował, opatrzył wstępem i przypisami

W "Rozmowach po zmroku" o korespondencji Jerzego Giedroycia z Józefem Czapskim opowiedział prof. Rafał Habielski - historyk, który te listy opracował, opatrzył wstępem i przypisami. Usłyszeliśmy także wypowiedź Piotra Kłoczowskiego - kuratora serii Archiwum "Kultury". Tom korespondencji Giedroycia z Czapskim to 26. tom serii, w której wcześniej opublikowano m.in. listy Jerzego Giedroycia z Witoldem Gombrowiczem, Andrzejem Bobkowskim, Czesławem Miłoszem, Juliuszem Mieroszewskim, Stefanem Kisielewskim, Leszkiem Kołakowskim, Józefem Wittlinem.

Czytaj też:

Józef Czapski i Jerzy Giedroyc poznali się, przelotnie, jeszcze przed wojną – w "Autobiografii na cztery ręce" Redaktor wspomina pierwsze spotkania z Czapskim w klubie literackim organizowanym przez Dymitra Fiłosofowa.

Znajomość rozpoczyna się tak naprawdę na początku lat 40., gdy Czapski, pełniąc funkcję szefa Biura Propagandy i Kultury 2 Korpusu Polskiego, zaprasza Giedroycia do współpracy. Stają się sobie bliscy, prowadzą, jak wspominał Giedroyc, niekończące się rozmowy, w których wracają sprawy najważniejsze: Polska, Katyń, przeżycia Czapskiego na Wschodzie.

Z Maisons-Laffitte do Hôtel Lambert 

W 1945 roku Józef Czapski kieruje placówką 2 Korpusu (biurem informacyjnym) mieszczącą się w Hôtel Lambert w Paryżu. Gdy Instytut Literacki przeniósł się z Rzymu do stolicy Francji, ulokował się najpierw w Maisons-Laffitte. Swą pierwszą paryską siedzibę "Kultura" zawdzięcza właśnie Czapskiemu. Najpierw pełniła ona rolę magazynu książek i żywności 2 Korpusu. W 1947 roku wprowadził się tu Józef Czapski wraz z siostrą Marią.

– W pierwszym, bardzo trudnym, okresie głównym oparciem był dla nas Józio Czapski i jego kontakty francuskie, które nam w dużym stopniu ułatwiały życie – wspominał na antenie Radia Wolna Europa Jerzy Giedroyc początki działalności Instytutu Literackiego w Paryżu. Rozległe kontakty towarzyskie Czapskiego-arystokraty, człowieka znającego francuskie środowisko intelektualne i artystyczne, pomagały młodemu Instytutowi wiele razy.

Ambasador "Kultury"

Na początku lat 50. Czapski wybrał się w podróż do Ameryki Północnej i Południowej, by kwestować na rzecz "Kultury". Co istotne, nawiązał on podczas amerykańskiej wyprawy kontakt z Miłoszem. "Powiedzieliśmy wtedy Miłoszowi, że jak będzie miał jakieś kłopoty, to może na nas liczyć" – wspominał Giedroyc. W maju 1951 roku poeta tę ofertę pomocy, jak wiemy, przyjął.

Józef Czapski był, od pierwszego numeru "Kultury", jednym z jej autorów, należał do najbliższych współpracowników Redaktora, pozostawali w wielkiej przyjaźni. Jak pisał Giedroyc, Czapski był, obok Kota Jeleńskiego, ambasadorem "Kultury", jej ministrem spraw zagranicznych.

***

Tytuł audycji: Rozmowy po zmroku

Prowadziła: Dorota Gacek

Data emisji: 11.10.2023

Godzina emisji: 21.30

pg/mo

Czytaj także

Listy Mrożka i Czapskiego. "Różniło ich wszystko"

Ostatnia aktualizacja: 19.06.2023 16:59
- Pierwszy list, który publikujemy, pochodzi ze stycznia 1964 roku. Wiemy, że były wcześniejsze listy, bo obaj panowie odnoszą się do nich nawet w tych pierwszych listach, które znalazły się w książce - mówił w "Wybieram Dwójkę" Marcin Baniak z Wydawnictwa Literackiego. Premiera książki "Listy 1964-1988 Sławomir Mrożek, Józef Czapski" 28 czerwca.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Wysoki i dobry król. Andrzej Franaszek o przyjaźni Józefa Czapskiego i Adama Zagajewskiego

Ostatnia aktualizacja: 14.07.2023 18:00
- Tytuł książki zaproponowany przez Adama Zagajewskiego jest błyskotliwą frazą, która ma przykuć uwagę czytelnika. Sam Józef Czapski czasami żartował, mówiąc o sobie, że jest największym żyjącym malarzem. Jego wzrost od lat młodzieńczych był tematem rozmaitych anegdot, a Czapski z pewnością w wielu znaczeniach tego określenia wystawał ponad przeciętność - mówił w Dwójce Andrzej Franaszek, autor posłowia do książki "Najwyższy człowiek świata. O Józefie Czapskim".
rozwiń zwiń