Twórczość Kurta Tucholskiego nie jest w Polsce dobrze znana. Pozostawił po sobie 10 tomów spuścizny, niewiele jest przetłumaczonych na polski. Do najbardziej znanych należą jego songi - piosenki wielkiego miasta. Pisał powieści, opowiadania, dramaty, a przede wszystkim felietony.
Gościem audycji Witolda Malesy Literacka Zakładka (Dwójka) była profesor Barbara Surowska.
Kurt Tucholsky pochodził z rodziny kupieckiej, o żydowskich korzeniach, z wykształcenia był prawnikiem. Urodził się w Berlinie. Zaczął publikować bardzo wcześnie.
Od 1914 roku zaczyna pisać antywojenne wiersze. Do armii został wcielony w 1915 roku. Czas spędzony w wojsku to zaledwie kilkanaście publikacji. Przeważają w nich właśnie wiersze antywojenne.
Po wojnie Kurt rozpoczął pracę dziennikarską. Jako publicysta zajmował się i prawem i gospodarką, teatrem i innymi dziedzinami.
Ze względu na swą wszechstronność używał wielu pseudonimów m.in. Kaspar Hauser, Peter Panter, Theobald Tiger i Ignaz Wrobel.
Dla Kurta Tucholskiego bardzo ważne były poglądy polityczne. Był dziennikarzem zaangażowanym politycznie, należał do różnych partii. Był ostry i bezlitosny w krytyce.
Pytania o przyszłość Republiki Weimarskiej stawiał w licznych artykułach.
Największe sukcesy literackie Kurt odnosił w latach 20. Berlin tego czasu to kawiarnie i kabarety, życie artystyczne. Z tego okresu pochodzą songi Kurta Tucholskiego, w których genialnie kreślił portrety berlińczyków.
W 1924 roku Kurt wyjeżdża z Berlina i już nigdy do niego na stałe nie wraca. W 1930 roku osiadł w Szwecji. W 1933 roku został pozbawiony obywatelstwa niemieckiego, a jego książki spłonęły na stosie.
Kurt Tucholsky napisał również dwie książki o miłości.
Kurt Tucholsky opuścił ten świat 21 grudnia 1935 roku, popełnił samobójstwo.
(na podst. Literackiej Zakładki Witolda Malesy)
