Honorowa obywatelka Wrocławia zmarła 20 lipca w wieku 94 lat. Jej wiersze, przekładane na prawie wszystkie języki europejskie, zamieszczane są w licznych antologiach i pismach literackich, ich książkowe wydania ukazały się m.in. w Ameryce, Niemczech Serbii, we Francji i Włoszech
Urszula Kozioł przyszła na świat 20 czerwca 1931 roku w Rakówce pod Biłgorajem, na Lubelszczyźnie. Maturę zdała w Zamościu w 1950 roku, a po studiach polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim związała się na stałe ze stolicą Dolnego Śląska. Pracowała jako nauczycielka, m.in. w Bystrzycy Kłodzkiej i we Wrocławiu. Przez lata była związana z wrocławskim miesięcznikiem Odra, w którym od 1972 roku kierowała działem literackim. Wcześniej pracowała również w redakcji „Poglądów” oraz była dyrektorką Wrocławskiego Ośrodka Kultury.
Debiutowała poetycko w 1954 roku na łamach prasy. Tworzyła nie tylko wiersze, ale także dramaty, słuchowiska, utwory dla dzieci oraz felietony. Jej tomiki poetyckie, wydawane głównie przez Wydawnictwo Literackie, zyskały uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Ostatni z nich, "Raptularz", opublikowany w 2023 roku, przyniósł jej Nagrodę Literacką „Nike” w roku 2024.
W dorobku artystycznym poetka miała kilkanaście zbiorów poezji, m.in. "W rytmie korzeni", "W rytmie słońca", "Żalnik", "Stany nieoczywistości", a także prozę - opowiadania "Noli me tangere" i powieści "Postoje pamięci" oraz "Ptaki dla myśli". Była członkinią zarządu polskiego PEN Clubu, współpracowała z teatrem „Kalambur” oraz przez wiele lat publikowała felietony w dzienniku Rzeczpospolita.
Urszula Kozioł w poezji często sięgała po motywy mitologiczne i symbole kultury ludowej. Inspirowała się także podróżami, które zaprowadziły ją do wielu zakątków Europy i Ameryki, co znalazło odzwierciedlenie w jej obrazach przyrody i świata.
Za swój dorobek literacki była wielokrotnie nagradzana. Otrzymała m.in. Nagrodę im. Stanisława Piętaka, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius” za całokształt twórczości w 2011. W 2002 roku została wyróżniona prestiżową niemiecką Nagrodą Literacką im. Eichendorffa jako pierwsza osoba, która nie pisała w języku niemieckim. To wyróżnienie przyznaje Towarzystwo Literatury i Sztuki „Wschód” z Wangen im Allgäu od 1956 roku.
IAR/PAP/ep