Kino włoskie nie jest żałosne

Po raz jedenasty Zwierzyniec zamienił się w filmową stolicę Polski. Do 15 sierpnia potrwa tam Letnia Akademia Filmowa. Mocnym akcentem tegorocznej odsłony jest kino włoskie.

Według  Q.Tarantino kino włoskie stało się żałosne. Zdaniem innych zajmuje się tylko błahą tematyką. Diana Dąbrowska w rozmowie z Ryszardem Jaźwińskim stara się udowodnić, że jest inaczej i kino włoskie ma się bardzo dobrze.

W Zwierzyńcu swoją retrospektywę ma właśnie dwóch mistrzów włoskiego kina: Gianni Amelio i Marco Bellocchio.

Gianni Amelio uważany jest (razem z Tornatore, Benignim, Avatim oraz Rubinim) za jednego z czołowych twórców włoskiego kina lat 90-tych. Zadebiutował  filmem "Koniec gry" zrealizowanym w 1970r. Renomę międzynarodową przyniosły mu takie obrazy jak "Miasto słońca", "Śmierć przy pracy" i "Mały Archimedes".

Uznanie krytyki zdobył po zrealizowaniu nawiązującego do neorealizmu filmu "Złodziej dzieci", nagrodzonego na MFF Cannes. Z kolei nominację do Oskara oraz Europejską Nagrodę Filmową przyniosły mu "Otwarte drzwi", zaś kolejne trofea wywiózł aż trzykrotnie z Wenecji za "Lamericę", "Klucze do domu" i "Tak się śmiali".

 

 

Marco Bellocchio zadebiutował w 1965 r. filmem "Pięściami w kieszeni", który został zrealizowany za pożyczone od rodziny, niewielkie pieniądze. Film ten traktowano jak manifest włoskich "gniewnych", a jego reżysera za jednego z liderów włoskiej kontrkultury.

"Pięści w kieszeniach" zostały nagrodzone na MFF w Locarno (1965). W kolejnym filmie "Chiny są blisko" (La Cina e vicina, 1967), uhonorowanym nagrodą specjalną jury na MFF w Wenecji (1967), przedstawił życie polityczne prowincjonalnego miasta. Z kolei "Nel nome del padre" (1971) jest atakiem na system klerykalnego wychowania.

W swoich późniejszych obrazach nadal nie rezygnował z poruszania drażliwych i trudnych tematów. W "Sbatti il mostro in prima pagina" krytykuje prasę, w "Marcia triomfale" skupia się na wojskowej dyscyplinie. Jego produkcje cieszą się międzynarodowym uznaniem i są doceniane przez publiczność.

 

 

Program retrospektywy można znaleźć na stronie Letniej Akademii Filmowej: http://www.laf.net.pl/