30 maja 1943 roku zmarł Bolesław Miciński, poeta, eseista i filozof.
Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, naukę kontynuował w Paryżu i Grenoble. W latach trzydziestych był asystentem na UW i członkiem redakcji czasopisma filozoficznego "Zet". Był też kierownikiem działu krytyki literackiej w tygodniku "Prosto z Mostu", jednak zrezygnował z posady w akcie protestu wobec radykalizującej się linii programowej czasopisma. Od 1938 roku pracował w Polskim Radiu, w dziale prozy.
Miciński przyjaźnił się z Witkacym, którego uważał za mistrza.
- Łączyło ich to samo, czyli najwyższe wymagania stawiane sobie i wobec tego, innym - wyjaśniała córka Micińskiego w audycji Joanny Szwedowskiej z cyklu "Portret pisarza".
29:18 portret pisarza - bolesław miciński___pr ii 16910_tr_0-0_115627621cb2293f[00].mp3 Audycja Joanny Szwedowskiej z cyklu "Portret pisarza" poświęcona postaci Bolesława Micińskiego (PR, 25.05.1993)
Łączył ich także pogląd o zbliżającym się kryzysie cywilizacji. Obaj uważali, że nadchodzi świat pozbawiony wartości duchowych, a to one decydują o człowieczeństwie. W tym przejawiał się ich katastrofizm. Miciński był przekonany, że nieuchronnie dążymy do świata zdominowanego przez fasadowe wartości, które odbierają człowiekowi – jako jednostce – wolność.
"Kultura europejska naszych czasów odpowiedzialna jest za powstanie totalitaryzmu, czyli za zejście diabła na Ziemię" – pisał Miciński i dodawał: "Wojny nie prowadzi się ani o naftę, ani o Helenę, ale o pogląd na świat".
W swoich esejach czynił aluzje m.in. do nazizmu. W 1939 roku Miciński wyemigrował do Francji. Zmarł 30 maja 1943 w okupowanym przez Niemców kraju.
bm