TUGŁOS
Ona: z duszą prawie na wierzchu, czasem wydobywająca z siebie dźwięki niesłyszalne dla ludzkiego ucha. Jej śpiew lubią ludzie i zwierzęta (te drugie podobno bardzo, szczególnie psy) Nie zawsze doceniana jako solistka, pożądana i niezbędna w orkiestrach. On: bywa milczący i skupiony, choć wszyscy oczekują od niego nieskrępowanej i entuzjastycznej ekspresji. Leci daleko, nawołuje, przyzywa. Używany w komunikacji międzyludzkiej i tej między światami. Uroczysty, poważny, dostojny, wesoły, lekkomyślny – wszelaki.